hummann

หลายคนรวมทั้งผู้ที่มีประสปการณ์ชีวิตสูงส่ง
มักพูดจาบรรดาลสาระว่า
"มีอยู่สามสิ่งที่ไม่สามารถย้อนกลับมาเยือนตัวเราได้อีกและหนึ่งในนั้นก็คือเวลา"
ผมเป็นหนึ่งคนบนโลกที่มักจะย้อนหันไปมองตัวเอง
มองความผิดพลาดของตัวเองหลายๆอย่างที่เกิดขึ้นทั้งที่ตั้งใจและไม่ตั้งใจ
แต่ทุกอย่างล้วนแล้วแต่ผ่านกาลเวลาไปแล้วทั้งสิ้น
ไม่สามารถย้อนกลับไปแก้ไขแล้ยุ่งเกี่ยวอะไรกับมันได้อีกเลย
ผมปราถนาที่จะเดินทางต่อไปในเวลาต่อจากนี้ของชีวิต
เดินไปโดยใช้ความรู้สึก และ สามัญสำนึกบวกกับสัญชาติญาณ
ผมอยากใช้เวลาต่อไปนี้ของชีวิตของผมให้สมบูรณ์แบบ
แต่ แน่นอนชีวิตของคนเราไม่มีอะไนแน่นอน
เวลาต่อจากนี้
ไม่สามารถที่จะมีอะไรสมบูรณ์แบบได้
เพราะชีวิตมันเป็นอย่างนั้น
เพียงแต่เราเลือกได้ว่าจะเดินต่อไปในเวลาต่อจากนี้อย่างไร
เดินอย่างสมบูรณ์แบบ ทั้งที่ไม่มีอะไรสมบูรณ์แบบ หรือ
เดินอย่างไขว้เขว ทั้งที่ไม่มีอะไรสมบูรณ์แบบ
ผมเลือกอย่างแรก ผมว่า
ถึงอย่างน้อยเราก็ได้ตั้งใจผ่านเวลาของเรามาอย่างดีที่สุด
ไม่ได้ปล่อยมันผ่านไปแบบละเลย
แต่ถึงอย่างไร
บางครั้งการปล่อยเวลาให้เดินไปแบบละเลยหรือหยุดรอเวลา
มันก็เป็นเรื่องที่ดีเหมือนกัน มันช่วยให้เรา
ได้มีความผ่อนคลายบ้าง
บางสิ่งบางอย่าง
เราก็ต้องเดินถอยหลังหนึ่งก้าวเพื่อที่จะเดินหน้าสองก้าว
หรือหยุดรอรถวิ่งผ่านไปเพื่อที่จะเดินข้ามถนน
หรือผักผ่อนให้หายเหนื่อยกินน้ำเย็นๆอยู่ในที่อากาศดีๆ
แล้วก็วิ่งต่อไป
เพราะฉะนั้น ผมว่าเราควรจะเลือกเองตาม
สัญชาติญาณและสามัญสำนึกของเราว่า
เราจะเลือกผ่านกาลเวลาต่อจากนี้ไปอย่างไร

.....

ผมมีความคิดใหม่
เดินอย่างสมบูรณ์แบบ ทั้งที่ไม่มีอะไรสมบูรณ์แบบ หรือ
เดินอย่างไขว้เขว ทั้งที่ไม่มีอะไรสมบูรณ์แบบ
หรือเดินอย่างไขว้เขวแบบสมบูรณ์แบบ ทั้งที่ไม่มีอะไรสมบูรณ์แบบ

ผมว่าผมเลือกใหม่ ขอเดินแบบ
ไขว้เขวแบบสมบูรณ์แบบ ทั้งที่ไม่มีอะไรสมบูรณ์แบบ ดีกว่า
ผมว่าน่าจะมีอะไรให้เราได้สนุกสนาน เพลิดเพลิน
ระหว่างทางของการเดินผ่านเวลสาต่อไปของชีวิตเรา
แถมยังได้หยุดผักผ่อน แล้วสูดอากาศดีๆสักฝอดใหญ่ๆ
กินน้ำเย็นๆสักขวดเลย

แล้วเราก็ค่อยเดินผ่านเวลาไปต่อ ;)

ธีระวัฒน์ โซวอุดมศิลป์